Hoe zorgt de mantel van optische buitenvezelkabel voor stabiele transmissie van optische signalen? ​

Op de reis van het bouwen van een modern en efficiënt communicatienetwerk kan de optische vezelkabel buiten worden beschouwd als de belangrijkste "slagader" op de informatie-snelweg, die de zware taak van langeafstand en overdracht van optische signalen op lange capaciteit schoudert. Onder de vele structurele componenten is de schede, die een gewoon onderdeel lijkt te zijn, eigenlijk de held achter de schermen om een ​​stabiele en betrouwbare overdracht van optische signalen te garanderen. Het is als een loyale en onverschrokken bewaker. Hoewel het blokkeren van externe erosiekrachten zoals vocht, chemicaliën en ultraviolette stralen, handhaaft het de goede werkconditie van de optische vezel volledig om ervoor te zorgen dat de prestaties ervan niet worden afgebroken in verschillende harde natuurlijke omgevingen. ​

Vocht is een extreem dodelijke bedreiging voor optische vezels. Zodra het vocht door de verdedigingslijn breekt en de kabel binnengaat, zal dit een reeks ernstige gevolgen veroorzaken. Watermoleculen reageren chemisch met de silanol in de optische vezel, wat resulteert in hydrolyse van de optische vezel. Dit proces is als het begraven van een "tijdbom" in de optische vezel, waardoor het optische signaal tijdens de transmissie continu verzwakt en zelfs communicatieonderbreking in ernstige gevallen veroorzaakt. De omhulsel van de optische vezelkabel buiten, met zijn speciale materialen en strakke moleculaire structuur, bouwt een onverwoestbare waterdichte barrière. Neem de gemeenschappelijke polyethyleen (PE) en polyvinylchloride (PVC) materialen als voorbeelden. Hun moleculen zijn strak en geordend gerangschikt en het is moeilijk voor watermoleculen om gaten te vinden om door te dringen. Net als in de vochtige en regenachtige zuidelijke regio, vormt frequente regenval het hele jaar door een enorme uitdaging voor communicatiefaciliteiten buiten, maar dankzij de waterdichte functie van de schede kan een groot aantal optische vezelkabels in de buitenlucht nog steeds normaal werken in een dergelijke omgeving, waardoor de stabiliteit en gladheid van het communicatienetwerk in de regio in de regio wordt gewaarborgd. ​

In de buitenomgeving bedreigt de erosie van chemische stoffen ook het leven en de uitvoering van optische vezelkabels te allen tijde. Of het nu zure afvalgas is die wordt uitgestoten uit industriële gebieden of verschillende chemische middelen die worden gebruikt bij de landbouwproductie, ze kunnen de kabels corroderen. De materialen die worden gebruikt voor de schede, zoals het hierboven genoemde polyethyleen, hebben een uitstekende chemische stabiliteit. De moleculaire structuur is extreem stabiel. Het is niet eenvoudig om chemisch te reageren in het gezicht van chemische stoffen zoals zuren en alkalis, en kan de integriteit van zijn eigen structuur effectief handhaven. Dit is hetzelfde als het opzetten van een laag corrosiebestendige "beschermende kleding" voor de optische vezel, zodat de optische vezel veilig en gezond kan zijn in een omgeving vol chemische bedreigingen, zodat de overdracht van optische signalen niet wordt beïnvloed. ​

Ultraviolette stralen zijn ook een grote vijand van Optische vezelkabels buiten . Onder de continue bestraling van zonlicht wordt de kabel lange tijd blootgesteld aan ultraviolette stralen en zijn gewone materialen zeer vatbaar voor veroudering. Veroudering zal de fysieke eigenschappen van het materiaal laten verslechteren, zoals verharding en brosheid, waardoor het vermogen om de interne optische vezel te beschermen, wordt verminderd. De omhulsel van de optische vezelkabel buiten wordt echter volledig in het ontwerp overwogen. Neem polyvinylchloride als voorbeeld. Het heeft een uitstekende weerweerstand en kan de erosie van ultraviolette stralen effectief weerstaan. In een omgeving die lange tijd wordt blootgesteld aan zonlicht, kan de moleculaire structuur nog steeds stabiel blijven, waardoor de verouderingssnelheid wordt vertraagd, waardoor de prestatievermindering wordt vermeden veroorzaakt door materiaalveroudering en ervoor te zorgen dat de optische vezel altijd in goede staat is. ​

In extreem harde natuurlijke omgevingen zoals woestijnen, hoge temperaturen en sterke ultraviolette stralen bestaan ​​naast elkaar, die een strengere test vormt voor optische vezelkabels buiten. De temperatuur in woestijngebieden stijgt vaak tot extreem hoog gedurende de dag, en sterke ultraviolette stralen schijnen direct zonder enige afscherming. In een dergelijke omgeving moet de kabelmantel niet alleen bestand zijn tegen de thermische expansie en samentrekking veroorzaakt door hoge temperaturen, maar ook de continue schade van ultraviolette stralen weerstaan. Door zorgvuldige ontwerp- en materiaalselectie kan de omhulsel van moderne openluchtvezelkabels de stabiliteit van hun fysieke eigenschappen bij hoge temperaturen behouden. Tegelijkertijd, met zijn anti-ultraviolette eigenschappen, kan het de optische vezel effectief beschermen tegen ultraviolette schade, zorgen voor de stabiele transmissie van optische signalen in deze enorme woestijn en een solide basis leggen voor de constructie van communicatie in woestijngebieden. ​

De hoge luchtvochtigheid en zoutsprayomgeving in kustgebieden brengen ook veel uitdagingen voor de optische kabels voor buitenvezels. Omgevingen met een hoge luchtvochtigheid verhogen het risico op vochtinbreuk in kabels, en het zout in zoutspray is corrosief, wat de corrosie van metaalonderdelen zal versnellen en kan ook een negatieve invloed hebben op de isolatieprestaties van kabels. De omhulsel van openluchtvezeloptische kabels kan echter het vocht effectief blokkeren in omgevingen met een hoge luchtvochtigheid met zijn uitstekende waterdichte en vochtbestendige eigenschappen. Bovendien kan de weerstand tegen chemische stoffen het kunnen weerstaan ​​om de erosie van zoutspray te weerstaan, de interne optische vezels en andere structuren te beschermen tegen schade en ervoor te zorgen dat optische signalen nog steeds stabiel en betrouwbaar kunnen worden overgedragen onder de complexe omgevingscondities in kustgebieden en voldoen aan de groeiende communicatiebehoeften van kustgebieden.