Op het gebied van moderne communicatie en krachtoverdracht, de opkomst van Optische stroomcomposietkabels markeert een belangrijke sprong in het ontwerp van transmissiemedia. Traditionele optische kabels en vermogenskabels zijn onafhankelijk van elkaar, respectievelijk informatie en energie dragen, terwijl de innovatie van optische stroomcomposietkabels is om de twee in dezelfde omhulling te integreren, die niet alleen voldoen aan de behoeften van high-speed gegevensoverdracht, maar ook een stabiele stroomvoorziening biedt. Deze integratie is echter geen eenvoudige fysieke superpositie, maar vereist het overwinnen van het elektromagnetische interferentieprobleem van hoogspanningsvermogenstransmissie op optische signalen, terwijl de langetermijnstabiele werking van de twee media in complexe omgevingen wordt gewaarborgd. De kernbraak is het bereiken van een perfecte balans tussen elektromagnetische compatibiliteit (EMC) en mechanische betrouwbaarheid door precieze structureel ontwerp en materiaaloptimalisatie.
De elektromagnetische compatibiliteitsuitdagingen van optische stroomcomposietkabels komen voornamelijk uit het sterke elektromagnetische veld dat wordt gegenereerd tijdens krachtoverdracht. Hoogfrequente of hoogspanningsstromen vormen een afwisselend magnetisch veld rond de geleider. Als het ontwerp niet geschikt is, zal het de overdracht van optische signalen in de optische vezel ernstig verstoren, wat resulteert in een verslechtering van de signaal-ruisverhouding of zelfs communicatieonderbreking. Traditionele oplossingen zijn vaak afhankelijk van fysieke isolatie of extra afschermingslagen, maar dit zal de grootte en het gewicht van de kabel vergroten en de flexibiliteit van de implementatie verminderen. De innovatie van optische stroomcomposietkabels ligt in hun geoptimaliseerde stapelstructuur en het ontwerp van elektromagnetisch afscherming, waardoor optische vezels en stroomgeleiders harmonieus in een beperkte ruimte kunnen bestaan. De optische vezeleenheden zijn niet willekeurig gerangschikt, maar slingeren tussen de geleidende koperen draden in een specifiek topologisch pad volgens de wet van elektromagnetische veldverdeling, waardoor de impact van geïnduceerde elektromotorische kracht wordt geminimaliseerd. Tegelijkertijd vormt de meerlagige afschermingsstructuur - inclusief metalen folie, gevlochten laag en hoog magnetisch permeabiliteitsmateriaal - een gradiënt elektromagnetische bescherming om ervoor te zorgen dat signaalcrosstalk strikt wordt onderdrukt onder -90 dB, waardoor optische communicatie bijna niet wordt beïnvloed door stroomovertransmissie -interferentie.
Naast elektromagnetische compatibiliteit is de mechanische stabiliteit van optische vermogenscomposietkabels ook cruciaal. Vanwege het significante verschil in de fysieke eigenschappen van optische vezels en koperen geleiders - de eerste is breekbaar en kwetsbaar, en de laatste is flexibel maar vatbaar voor stress - traditionele composietkabels degraderen vaak af door buigen, strekken of veranderingen in omgevingstemperatuur. Moderne optische stroomcomposietkabels gebruiken nauwkeurig structurele mechanica ontwerp om de optische vezeleenheden in de kabelkern te houden met matige vrijheidsgraden om stressconcentratie te voorkomen. De keuze van het mantelmateriaal weerspiegelt ook het systeemdenken: de buitenste laag gebruikt UV-resistente en corrosiebestendig verknoopt polyethyleen (XLPE) of polyurethaan (PU) (PU), en de binnenste laag wordt voorzien van waterblokkeergel of aluminium-plastic composiettape, die externe chemische erosie en vocht door penetratie kan weerstaan. Met deze meerlagige bescherming kunnen de optische kabel en de vermogenseenheid onafhankelijk en stabiel blijven onder dezelfde omgevingsstress. Zelfs onder extreme temperatuurverschillen of hoge vochtigheidsomstandigheden kunnen de optische verzwakking en weerstandsveranderingen nog steeds worden geregeld binnen het toegestane engineering.
Een ander belangrijk voordeel van optische stroomcomposietkabels is hun vermogen om zich aan te passen aan complexe implementatieomgevingen. In scenario's zoals 5G -basisstations, offshore windenergie of slimme rasters, maken ruimtebeperkingen en harde werkomstandigheden traditionele afzonderlijke bedrading moeilijk te implementeren. De compacte structuur van de composietkabel vermindert niet alleen de pijpleidingbezetting, maar vermindert ook de bouwcomplexiteit door geïntegreerd ontwerp. In het voedingsscenario van toren-topcommunicatieapparatuur kan de composietkabel bijvoorbeeld tegelijkertijd vermogen en optische signalen verzenden, waardoor het leggen van extra elektriciteitsleidingen wordt vermeden, kosten wordt bespaard en de systeembetrouwbaarheid wordt verbeterd. Bovendien zorgt het geoptimaliseerde thermische managementontwerp ervoor dat de vezelprestaties niet worden beïnvloed door temperatuurstijging tijdens hoge stroomtransmissie, terwijl het lage rook Zero Halogeen (LSZH) mantelmateriaal voldoet aan strikte brandveiligheidsnormen, waardoor het geschikt is voor risicovolle omgevingen zoals tunnels en datacenters.
Vanuit het perspectief van technologische evolutie is de doorbraak van optische vermogenscomposietkabels niet alleen het oplossen van het probleem van elektromagnetische interferentie, maar ook bij het opnieuw definiëren van de integratiemethode van transmissiemedia. Het is niet alleen het bundelen van optische kabels met kabels, maar door de samenwerkingsnovatie van materiaalwetenschappen, elektromagnetisme en structurele mechanica is een nieuw hybride transmissiesysteem geconstrueerd. In de toekomst, met de ontwikkeling van slimme rasters, industrieel internet der dingen en geïntegreerde ruimte-grondcommunicatie, zal de vraag naar efficiënte, betrouwbare en intensieve transmissiemedia urgenter worden. Met zijn technologische voordelen wordt verwacht dat optische stroomcomposietkabels de kerncomponenten van de nieuwe generatie infrastructuur worden en de diepe integratie van energie- en informatienetwerken bevorderen.